Ik was een tijdje geleden op de home and gardenfair waar onder andere buitenkeukens – Italiaans design – werden tentoongesteld (en verkocht). Ik stond versteld van de afmetingen (en de prijzen) en vroeg me af hoeveel mensen op die beurs een tuiin zouden hebben waar zo´n gigantische gasbarbecue plus alle luxe accessoires in passen.
Ik woon niet in een kasteel, maar echt klein zijn mijn huis en tuin nou ook weer niet, maar ik heb echt niet genoeg ruimte voor zo´n enorm monster, zelfs binnen niet.
Vooropgesteld dat ik er één zou willen. Dat wil ik niet.
Ik hou van de geur van vuur, van de warmte en van de uitstraling, iets wat zo´n stalen monster op gas nooit kan geven.
En natuurlijk zei iemand dat ik gewoon jaloers was. Dat ben ik niet.
Waar ik wel jaloers op ben, is op de buitenkeuken van mijn vriendin Monica. Die is in een schuur in een uithoek van haar terrein, heeft een antieke stenen gootsteen, een aanrecht van oud marmer dat haar man na drie weken klooien eindelijk op zn plek had, een kraan met alleen koud water, een eenpits kooktoestelletje en een snijplank gemaakt van een ouwe boomstam. Nergens luxe, maar het is superleuk en we hebben een geweldige tijd gehad met het inmaken van tomaten.
En nou heb ik toevallig een hoekje over achter in mijn eigen tuin. Dus.. wat vinden jullie, dit is toch Italiaans of niet? Er is zelfs plek voor mijn barbecue van 9 euro. Dit noem IK nou een buitenkeuken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten